Page 32 - ara-yan

Anadolu Folkloru Anatolian Folklore
En genel tanımıyla folklor, ait olduğu halkın
tüm maddî ve manevî kültür ögelerini kendinde
barındıran; kendine özgü sınıflandırmaları,
kodları, yöntemleri olan bir alandır.
Gelenekler, inançlar, edebiyat, tarih, müzik gibi
kaynaklardan beslenir; halkla birlikte gelişir,
çeşitlenir.
Üzerinde yaşadığımız eşsiz Anadolu, folklorik
hafızasında binlerce yıl içinde biriken kodlarıyla
zenginliği tartışılamayacak bir konumdadır. Bu
zenginlik geçmiş uygarlıklardan izler taşıyan
nitelikleriyle pek çok sanatçıya ve zanaatkâra
ilham kaynağı olmuş; hâlâ olmaya da devam
etmektedir.
Nitekim, Türk resminde 1923–1950 arasında
Akademi çıkışlı ressamların Anadolu’ya
yönelmeleri bu zenginliği arayışa yöneliktir
ve millîlik ve evrensellik yolunda önemli bir
adımdır. Sanatçıların Anadolu folklorunu konu
ettikleri eserlerinde âdetler, gelenekler, törenler,
kıyafetler, renkler, yani o dönemin imgesi bir
bütün olarak izlenebilir.
Günümüz sanatçılarından Fatih Ömeroğlu, hem
gelenekten aldığı ilham hem de Anadolu’nun
sunduğu zengin içerik aracılığıyla ortaya
koyduğu bu seride Anadolu kültürünün görsel
bileşenlerini bir bütünün içindeki ayrıntılar
olarak değil ayrı ayrı özneler halinde işlerken;
bu yolla parçalardan bütüne ulaşmayı hedefler.
Sanatçı oluşturduğu görsel dilin yapısıyla da
kendi folklorunda bulunan yöresel motifleri
evrensel değerlere çevirme yolunu açmaya
çalışır.
Dr. Aslıhan ERKMEN
- 30 - - 31 -
In its most general definition, folklore is a field
that contains all the material and spiritual
cultural elements of the people it belongs
to, and has its own classifications, codes
and methods. It feeds on traditions, beliefs,
literature, history, and music; it develops and
diversifies with the people.
The unique Anatolia we live in is in a position
where its richness cannot be discussed, with its
codes accumulated over thousands of years in
its folkloric memory. This richness has inspired
many artists and craftsmen with its qualities
bearing traces of past civilizations, and it still
continues to do so.
As a matter of fact, in Turkish painting art,
the orientation of the academy-based painters
to Anatolia between 1923-1950 is aimed at
seeking this richness and is an important step
towards nationality and universality. Customs,
traditions, ceremonies, clothes, colors, in other
words the image of that period, can be traced
as a whole in the works of the artists in which
Anatolian folklore is about.
Fatih Ömeroğlu, one of the contemporary
artists, aims to reach the whole from the
pieces by processing the visual components
of Anatolian culture not as details in a whole,
but as separate subjects in this series, which
he puts forward both through inspiration
from tradition and the rich content offered
by Anatolia. With the structure of the visual
language he creates, the artist tries to open the
way to transform the local motifs in his folklore
into universal values.